Στένωση αορτικής βαλβίδας

Η στένωση της αορτής είναι ένα από τα πιο κοινά και σοβαρά προβλήματα  καρδιακής βαλβιδικής νόσου. Η αορτική στένωση είναι μια στένωση του ανοίγματος της αορτικής βαλβίδας και περιορίζει τη ροή του αίματος από την αριστερή κοιλία προς την αορτή και κατά συνέπεια στο υπόλοιπο σώμα, καθώς η αορτή είναι το κύριο αγγείο τροφοδοσίας όλων των οργάνων. Η αορτική στένωση ανεβάζει τις πιέσεις στο εσωτερικό της καρδίας, στην αριστερή κοιλία και κόλπο και σε πιο προχωρημένα στάδια και στις δεξιές κοιλότητες.

Αν και μερικοί άνθρωποι έχουν αορτική στένωση λόγω ενός συγγενούς καρδιακού προβλήματος που ονομάζεται δίπτυχη αορτική βαλβίδα, αυτή η νόσος πιο συχνά αναπτύσσεται με τη πάροδο της ηλικίας καθώς το ασβέστιο ή οι ουλές καταστρέφουν τη βαλβίδα και περιορίζουν την ποσότητα του αίματος που ρέει, οπότε ονομάζεται εκφυλιστική/ασβεστωσική.

Η αορτική στένωση αντιμετωπίζεται με αντικατάσταση αορτικής βαλβίδας προκειμένου να αποφευχθεί η στηθάγχη, η συγκοπή ή η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια. Τα άτομα με σοβαρή αορτική στένωση είναι υποψήφια για αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας μόλις εμφανίσουν συμπτώματα ή όταν επηρεαστεί η καρδιακή τους λειτουργία. Μερικά άτομα με ασυμπτωματική στένωση της αορτής μπορεί επίσης να είναι υποψήφιοι για αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας, ειδικά εάν εμφανιστούν συμπτώματα κατά τη διάρκεια του τεστ κόπωσης. Ασθενείς με μέτρια στένωση της αορτικής βαλβίδας που χρειάζονται άλλο είδος καρδιοχειρουργικής θεραπεία (όπως χειρουργική επέμβαση παράκαμψης στεφανιαίας αρτηρίας) θα πρέπει επίσης να εκτιμήσουν το ενδεχόμενο αντικατάστασης της βαλβίδα τους από τη χειρουργική ομάδα.

Η αντιμετώπιση της νόσου είναι η αντικατάσταση της βαλβίδας, που γίνεται με δύο τρόπους, χειρουργικά ή διαδερμικά/διακαθετηριακά. Η διακαθετηριακή αντικατάσταση αορτικής βαλβίδας (TAVR, γνωστή και ως TAVI, εμφύτευση διακαθετηριακής αορτικής βαλβίδας) εδώ και 20 χρόνια εμφαρμόζεται ως μια εναλλακτική σε άτομα που δεν μπορούν ή δεν επιθυμούν να υποβληθούν σε ανοικτό χιερουργείο. Αντί να αφαιρεθεί η υπάρχουσα βαλβίδα, η νέα βαλβίδα ωθείται μέσω καθετήρα συνήθως από το πόδι (διαμηριαία προσέγγιση) και προωθείται στο σημείο της υπάρχουσας βαλβίδας. Η ακτινοσκόπηση και το διαθωρακικό ηχοκαρδιογράφημα (TTE) είναι οπτικά βοηθήματα που χρησιμοποιούνται για την καθοδήγηση της διαδικασίας. Μόλις τοποθετηθεί η βαλβίδα αντικατάστασης που έχει εκπτυχθεί, διαστέλλεται, σπρώχνοντας τις πτυχές της παλιάς βαλβίδας από τη μέση. Οι ασθενείς μπορούν να κινητοποιηθούν εντός 24 ωρών και η νοσηλεία στο νοσοκομείο διαρκεί 3-5 ημέρες.

Οι κατευθυντήριες οδηγίες προτείνουν TAVR για τους περισσότερους ασθενείς ηλικίας 75 ετών και άνω, και χειρουργική αντικατάσταση αορτικής βαλβίδας για τους περισσότερους νεότερους ασθενείς. Συνυπολογίζεται όμως η παρουσία συννοσηροτήτων, όπως καρδιακή ή νεφρική ανεπάρκεια, χρόνια αναπνευστική νόσο και άλλα. Τελικά, η επιλογή της θεραπείας βασίζεται σε πολλούς παράγοντες, στην επιθυμία του ασθενούς, πάντα με την καθοδήγηση-συμβουλευτική του γιατρού.