Επεμβατική καρδιολογία

Η επεμβατική καρδιολογία περιλαμβάνει πράξεις με αιματηρή προσπέλαση του ασθενούς μέσω καθετηριασμού ενός από τα μεγάλα αγγεία που οδηγούν στην καρδιά. Σκοπός της επεμβατικής καρδιολογίας είναι η διάγνωση, είτε η θεραπεία καρδιακής νόσου. Η επεμβατική καρδιολογία είναι υπο-ειδικότητα της καρδιολογίας και απαιτείται εξειδίκευση για την απόκτηση της επάρκειας της.

​Πιο ειδικά η επεμβατική καρδιολογία περιλαμβάνει: 

• επεμβάσεις αναγνώρισης ισχαιμικής νόσου του μυοκαρδίου 

• Στεφανιογραφία 
• Αγγειοπλαστική στεφανιαίων αρτηριών 

• Ηλεκτροφυσιολογικές μελέτες κυρίως προς διερεύνηση και αντιμετώπιση καρδιακών αρρυθμιών 
• Εμφύτευση βηματοδοτών, απινιδιστών 
•  Αντικατάσταση ή επιδιόρθωση καρδιακών βαλβίδων, κυρίως αορτικής και μιτροειδούς.

​

Η πιο συχνή εφαρμογή της είναι για την διερεύνηση και θεραπεία της στεφανιαίας νοσου,πού είναι και τα συχνότερα περιστατικά παγκοσμίως. 

Ο πρώτος επιτυχής καρδιακός καθετηριασμός έγινε το 1977 από τον Andreas Gruentzig στη Ζυρίχη.

Το εργαστήριο όπου διενεργείται η επεμβατική καρδιολογία ονομάζεται εργαστήριο καρδιακού καθετηριασμού ή αιμοδυναμικής (cardiac catheterization lab).

​Η διάρκεια μίας στεφανιογραφίας είναι περίπου τριάντα λεπτών (30) ενώ μία αγγειοπλαστική  μπορεί να φτάσει και να ξεπεράσει την μιάμιση ώρα.Ο ασθενής κατά την διάρκεια της ιατρικής πράξης παραμένει σε εγρήγορση (χρησιμοποιείται τοπική αναισθησία).

​Όπως όλες οι ιατρικές πράξεις και ακόμα περισσότερο οι επεμβατικές δεν είναι άμοιρες επιπλοκών και μάλιστα σοβαρών. Σίγουρα πάντως το όφελος υπερκαλύπτει το ρίσκο, μίας και τα ποσοστά σοβαρών επιπλοκών είναι αρκετά χαμηλά. 

​